Πέσε στα γόνατα , προσκύνα το πανάγιο χώμα
με τη ψυχή κατάκορφα στον ουρανό υψωμένη
όποιος και νά'σαι,όθε και νά'σαι,κι ό,τι άνθρωπος νά'σαι.
Πιότερο ,αν εισαι του λαού ξωμάχος, χειρομάχος ,
φτωχόπαιδο , που αθέλητα σε βάλαν να καρφώσεις,
τον αδερφό σου αντίκρα σου, -με μάνα εσύ κι εκείνος - .
Ετούτη η μάντρα αντίκρυ σου , το σύνορο του κόσμου .
Σ'αυτην επάνω βρόντηξαν ο Διγενής κι ο Χάρος .
Ήτανε πρώτη του Μαγιού , φως όλα μέσα κι έξω
(έξω τα χρυσολούλουδα και μέσα η καλωσύνη)
που αράδιασε πα στο σοβά πισθάγκωνα δεμένους
και θέρισε με μπαταριές , οχτρός ελληνομάχος,
οχι εναν , δυο , ή τρεις ....διακόσια παλληκάρια .
Δεν ήρθαν μελλοθάνατοι με κλάμα και λαχτάρα ,
μον ήρθανε μελλόγαμπροι με χορό και τραγούδι .
Και πρώτος άρχος του χορού , δυο μπόγια πάνω απ'όλους ,
κι απο το Χάρο τρεις φορές πιο πάνου ο Ναπολέος . ( ...)
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου