Η διεθνής κατάσταση στην περίοδο 1946 - '47 παρουσιάζει μια σειρά νέα χαρακτηριστικά, τα οποία θα τη σημαδεύουν και θα τη συνοδεύουν για πολλά χρόνια.
Ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος έχει πλέον τελειώσει, αλλά οι μεγάλες πληγές, που άφησε πίσω του, παραμένουν ανοιχτές, ιδιαίτερα για τη Σοβιετική Ενωση, που σήκωσε ένα μεγάλο μέρος του πολέμου και συνέβαλε αποφασιστικά στην αντιφασιστική νίκη των λαών. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να σημειωθεί το αυξημένο παγκόσμια κύρος και η επιρροή, που απέκτησε η χώρα των μπολσεβίκων, ακριβώς γιατί έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη συντριβή του φασιστικού τέρατος και συνέβαλε στην απόσπαση από τον καπιταλισμό μιας σειράς χωρών. Παράλληλα, έχουν ξεσπάσει απελευθερωτικά κινήματα στην Ινδονησία, στην Ινδία - το 1947 κατακτά την ανεξαρτησία της - στις χώρες της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και σε χώρες της Αφρικής. Το προπολεμικό αποικιακό σύστημα αρχίζει να καταρρέει, ενώ και το εργατικό κίνημα στις κεφαλαιοκρατικές χώρες βρίσκεται σε άνοδο.
Παρά τη μεγάλη, όμως, αντιφασιστική νίκη των λαών και τις θετικές αλλαγές στο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, το κύριο στοιχείο της εποχής είναι η πλήρης στροφή της πολιτικής του ιμπεριαλισμού προς την αντεπανάσταση. Δεν πρόκειται, βέβαια, για κάτι εντελώς καινούριο, αφού ο αντεπαναστατικός προσανατολισμός αποτελεί την ίδια την ιστορική φύση του ιμπεριαλισμού στον τομέα της πολιτικής και της ιδεολογίας. Το καινούριο στοιχείο βρίσκεται στο ότι η ιστορική αυτή φύση, που υπήρχε και εκδηλωνόταν και ως τώρα, γίνεται πλέον, όχι μόνο συγκεκριμένη πολιτική, αλλά και τείνει να υποτάξει στα συμφέροντα και τις κινήσεις της, όλες τις άλλες πλευρές της πολιτικής.
Τα προβλήματα, που αυτή η πολιτική βάζει προς αντιμετώπιση και λύση, είναι τα εξής:
α. Η απόκρουση και εξουδετέρωση των επαναστατικών δυνάμεων.
Σήμερα, διαθέτουμε άφθονα ντοκουμέντα, που δείχνουν πειστικά ότι το ζήτημα της εξουδετέρωσης των επαναστατικών δυνάμεων και κύρια της ΕΣΣΔ είναι το βασικό θέμα των επαφών και των συνεννοήσεων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
β. Η αναδιανομή του κόσμου μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πόλεμος προκάλεσε πολλές αλλαγές. Ο ηττημένος εμπόλεμος συνασπισμός εξουδετερώθηκε για πολύ καιρό. Οι αλλαγές, όμως, ξεπερνούν αυτά τα πλαίσια, προκαλώντας σοβαρές αλλαγές στην ίδια τη διάρθρωση του ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου. Οι παραδοσιακές ηγετικές δυνάμεις (Βρετανία, Γαλλία) εξασθενούν πολύ και περνούν σε δεύτερο πλάνο. Αντίθετα, δυναμώνουν πολύ οι ΗΠΑ, οι οποίες μετατρέπονται σε στρατιωτική δύναμη παγκοσμίων διαστάσεων και στον ισχυρότερο διεθνή παράγοντα του ιμπεριαλισμού.
Το σύνολο αυτό της κατάστασης δημιουργεί αντιφατικά φαινόμενα, όπου συνυπάρχουν, τόσο η ένταση των αντιθέσεων στο στρατόπεδο του ιμπεριαλισμού, όσο και η τάση προσέγγισης και, μάλιστα, συγχώνευσης. Η γενική κατάσταση, η ιστορική συγκυρία, ο συσχετισμός των δυνάμεων κλπ. οδηγούν στην, κατά κανόνα, επικράτηση της δεύτερης τάσης, αν και με ανακολουθίες και παλινδρομήσεις.
Βαθμιαία και μέσα από πολλές διακυμάνσεις, δημιουργείται ο κόσμος της μορφής του "Ψυχρού Πολέμου".
Στόχος υψηλής προτεραιότητας η ΕΣΣΔ
Ηδη, από την εποχή του Β` Παγκόσμιου Πολέμου, δε λείπουν οι σκέψεις της αντιμετώπισης της ΕΣΣΔ μετά τον πόλεμο. Τα σχέδια "διαφοροποιημένης αντιμετώπισης" της ΕΣΣΔ, σαν μια ιστορία εξάντλησής της, από μια πολεμική αναμέτρηση άνισης έκτασης, είναι γνωστά πριν ακόμη τον πόλεμο και μια ύστερη μορφή τους είναι η ιστορία γύρω από το Δεύτερο Μέτωπο.
Τα σχέδια αυτά πήραν νέα έκταση με το τέλος του Β` Παγκόσμιου Πολέμου. Σήμερα, ξέρουμε ότι το πρώτο σχέδιο αντιμετώπισης της ΕΣΣΔ (δηλ., επίθεσης εναντίον της) από την πλευρά των ΗΠΑ χρονολογείται 60 ημέρες μετά τη συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας (2.9.1945). Ακόμη περισσότερο, οι βόμβες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι (6 - 9 Αυγούστου 1945) είχαν κι ένα δεύτερο ολοφάνερο στόχο εκτός της Ιαπωνίας, τη Σοβιετική Ενωση. Εκείνο που κάνει εντύπωση στην εξέλιξη αυτή είναι το ότι τα σχετικά σχέδια φαίνονται να παρουσιάζουν χαρακτήρα υψηλής προετοιμασίας - ένδειξη, προφανώς, της μακρόχρονης ενασχόλησης.
Ηδη από το 1946, έχουμε το περιβόητο "Μακρό Τηλεγράφημα" ή "τηλεγράφημα Κέναν". Το κείμενο είναι, στην πραγματικότητα, μια εισήγηση για την εξωτερική πολιτική, με κύριο θέμα την πολιτική απέναντι στην ΕΣΣΔ, που υπέβαλε στον Πρόεδρο Χ. Τρούμαν ο επιφανής διπλωμάτης Τζορτζ Κέναν. Πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Μόσχα, ο Κέναν, έχει ήδη καταλήξει σε σαφές συμπέρασμα, το οποίο περιλαμβάνει με πολλές λεπτομέρειες στο υπόμνημά του. "CARTHAGO DELENDA EST", επαναλαμβάνει παντού ο Κέναν, βάζοντας, όμως, στη θέση της, την ΕΣΣΔ. Ο λόγος της τόσης επιμονής είναι όχι μόνο φανερός αλλά και ομολογημένος: Από τη μια μεριά, η ΕΣΣΔ αποτελεί κίνδυνο για το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, την καπιταλιστική κοινωνία, στην οποία ο Κέναν (και, προφανώς, ο Τρούμαν) είναι ειλικρινά αφοσιωμένοι. Από την άλλη μεριά, η ΕΣΣΔ είναι το κυριότερο εμπόδιο, για να γίνουν οι ΗΠΑ ο μόνος κυρίαρχος του κόσμου.
Οι λόγοι αυτοί είναι υπεραρκετοί για να κάνουν την καταστροφή της ΕΣΣΔ απολύτως αναγκαία και, μάλιστα, στόχο κατά προτεραιότητα. Το καλύτερο θα ήταν αν αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μια άμεση στρατιωτική επίθεση. Ετσι, ο εχθρός θα έπαυε να υπάρχει γρήγορα και θα απάλλασσε από την ανάγκη απασχόλησης μαζί του. Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, τότε πρέπει να ακολουθηθεί η τακτική της "ανάσχεσης" (CONTAINMENT) και του "εξαναγκασμού σε αναδίπλωση" (ROLLING BACK). Τα συγκεκριμένα μέσα, στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να είναι όλες οι μέθοδοι οικονομικής, πολιτικής και ιδεολογικής φθοράς, ώστε η ΕΣΣΔ, τελικά, να γονατίσει. Προς τον σκοπό αυτό, ίσως απαιτηθεί μακρόχρονη διαδικασία, στην οποία οι ΗΠΑ θα βρεθούν στην ανάγκη να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, από την ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση, ως την "κρυφή επιχείρηση αποσταθεροποίησης".
Ωστόσο, για να γίνει αυτό, δεν αρκούν ούτε οι επιθυμίες ούτε οι προσπάθειες. Πρέπει να υπάρχει και η στήριξη στον αντίστοιχο συσχετισμό δυνάμεων. Ετσι, ο Κέναν μελετά τον τομέα αυτό όσο πιο προσεκτικά και νηφάλια μπορεί. Το συμπέρασμά του είναι θετικό, γι' αυτόν: Η ΕΣΣΔ υστερεί σε όλους ή, τουλάχιστον, στους πιο σημαντικούς τομείς. Στον οικονομικό τομέα, η υπεροχή των ΗΠΑ μόνο, χωρίς να υπολογίσουμε τους συμμάχους τους, είναι όχι μόνο πολύ μεγάλη, αλλά και πολύ φανερή. Οι ΗΠΑ διατηρούν επίσης μεγάλα αποθέματα στρατιωτικής, πολιτικής, διπλωματικής και ιδεολογικής ισχύος. Στον στρατιωτικό τομέα, τα μεγέθη είναι συγκρίσιμα, αλλά ο τομέας αυτός μπορεί και να αξιοποιηθεί κατάλληλα. Πέρα από αυτό, οι ΗΠΑ έχουν μεγάλα περιθώρια και διεθνών συμμαχιών. Γι' αυτό, έχει μεγάλη σημασία το ότι "η ΕΣΣΔ, σε σύγκριση με τον δυτικό κόσμο σαν σύνολο, είναι κατά πολύ η ασθενέστερη δύναμη".
Η κήρυξη του "Ψυχρού Πολέμου"
Δεν είναι το μόνο μνημείο της εποχής. Υπάρχουν και άλλα, πολύ πιο γνωστά.
Στις 5 Μάρτη 1946, έγινε ένα ιστορικό γεγονός. Στο μικρό πανεπιστήμιο της κωμόπολης Φούλτον της Πολιτείας Μισούρι την ΗΠΑ, ένας προσκεκλημένος VIP εκφώνησε ένα λόγο πολιτικού περιεχομένου. Ηταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, πρώην πρωθυπουργός της Μεγ. Βρετανίας. Μεταξύ των ακροατών του, πολλοί ήταν επίσης VIPs, με πιο VIP μεταξύ των VIP, τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν.
Ο λόγος έκανε το γύρο του κόσμου και έμεινε ιστορικός. Και όχι άδικα: Ηταν, στην πραγματικότητα, η επίσημη και τυπική κήρυξη του "Ψυχρού Πολέμου" ενάντια στην ΕΣΣΔ. Με επιχειρήματα πολύ παρόμοια με του Κέναν, ο Τσόρτσιλ κηρύσσει την ΕΣΣΔ λίγο - πολύ σε εχθρό της ανθρωπότητας, ενάντια στον οποίο όλα επιτρέπονται. Προειδοποίησε με σαφήνεια για τον κίνδυνο που αποτελεί για τον ιμπεριαλισμό η ενίσχυσή της και για την ανάγκη γενικής επιστράτευσης των δυνάμεων του τελευταίου εναντίον της. Ιδιαίτερα σημαντικός είναι αυτός ο κίνδυνος στην Ευρώπη, όπου "ένα σιδερένιο παραπέτασμα κατεβαίνει σιγά σιγά από τη Βαλτική ως την Αδριατική". Για να αντιμετωπιστούν όλοι αυτοί οι κίνδυνοι απαιτείται η γενική συνένωση των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού, η δημιουργία ενιαίων πολιτικών και στρατιωτικών συνασπισμών στην υπηρεσία του.
Το γεγονός ότι ο Πρόεδρος την ΗΠΑ παρευρίσκεται σε μια τέτοια ομιλία του Τσόρτσιλ, που, την εποχή αυτή, δεν είναι παρά ένα απλό μέλος της βρετανικής Βουλής των Κοινοτήτων, δείχνει την έκταση των σχεδίων.
Ολα αυτά προϊδεάζουν, για το επόμενο βήμα που, σήμερα, γνωρίζουμε καλά: Τη δημιουργία του ΝΑΤΟ, το οποίο θα ιδρυθεί επισήμως στις 4 Απρίλη 1949.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου