Στις 16 Μαρτίου του 1952, οι εφημερίδες (βλέπε ενδεικτικά «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ» 16/3/1952), δημοσίευσαν τη γνωστή επιστολή Πλουμπίδη, με την οποία ο κομμουνιστής ηγέτης δήλωνε πως αυτός ήταν ο καθοδηγητής του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ και πως θα παραδιδόταν για να δικαστεί, εφόσον μετατρεπόταν η θανατική καταδίκη του Ν. Μπελογιάννη. Προηγούμενα, βέβαια, το ΚΚΕ είχε διακηρύξει ότι ήταν έτοιμο να δεχτεί μια δικαστική - πολιτική αναμέτρηση με το καθεστώς της Ελλάδας, μέσα στην Αθήνα, εφόσον υπήρχαν κάποιες βασικές διεθνείς εγγυήσεις.
«Το ΚΚΕ δηλώνει» - έλεγε η ανακοίνωση του ΠΓ στις 23/2/1952 - «ότι είναι πάντα έτοιμο να δεχτεί μέσα στην ίδια την Αθήνα οποιαδήποτε πολιτική αντιδικία με το μοναρχοφασισμό και την αμερικανοκρατία, εφόσον θα εξασφαλίζονταν οι απαραίτητες νομικές και πολιτικές εγγυήσεις, κάτω από την εποπτεία του ίδιου του λαού και έγκυρων και αρμοδίων διεθνών δημοκρατικών και προοδευτικών οργανώσεων» («Το ΚΚΕ - Επίσημα κείμενα», εκδόσεις ΣΕ, τόμος 7ος, σελ. 274).
Παίρνοντας, προφανώς, υπόψιν τους όλα αυτά, και το γεγονός ότι η επιστολή είχε χαρακτηριστεί από το Κόμμα ως πλαστή και κατασκεύασμα της Ασφάλειας, τα αντικομμουνιστικά επιτελεία του κράτους εκτίμησαν την επιστολή ως προσπάθεια διαφοροποίησης του Πλουμπίδη από την επίσημη κομματική γραμμή ή, εν τέλει, ως μια πράξη που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Μια βδομάδα, περίπου, μετά τη δημοσίευση της επιστολής και συγκεκριμένα στις 22 Μαρτίου 1952, ο αστυνομικός διευθυντής στο υπουργείο Εσωτερικών Ι. Πανόπουλος προχώρησε σε μακροσκελείς ανακοινώσεις προς τον Τύπο για το θέμα, όπου υποστήριξε πως η επιστολή ήταν γνήσια, εκθείασε, προβοκατόρικα, τον Ν. Πλουμπίδη για την πράξη του, τον εμφάνισε ως φοβερό και τρομερό εσωκομματικό αντίπαλο του Ν. Ζαχαριάδη, με μεγάλη, τάχα, επιρροή στην κομματική μάζα, υπογραμμίζοντας με έμφαση: «Το αληθές και βαθύτερον, λοιπόν, νόημα της χειρονομίας του Πλουμπίδη είναι η επίθεσις κατά του Ζαχαριάδη». Δε δίστασε, τέλος, να ισχυριστεί ότι ο Ζαχαριάδης θα επιχειρούσε να εξοντώσει με συκοφαντίες τον Πλουμπίδη ή θα τον πρόδιδε στην Ασφάλεια, γιατί έτσι «θα απηλλάσσετο ενός επικινδύνου εχθρού» του (Ολόκληρες οι δηλώσεις Πανόπουλου: «ΒΗΜΑ» 23/3/1952).
Στις 25 Νοεμβρίου του 1952, ο Πλουμπίδης συλλαμβάνεται και τα αντικομμουνιστικά επιτελεία του κράτους βρίσκουν την ευκαιρία να ξανασερβίρουν την άποψη περί αντιηγετικού - αντιζαχαριαδικού Πλουμπίδη. Ξαναδημοσιεύονται σε ορισμένες εφημερίδες οι προαναφερόμενες δηλώσεις Πανόπουλου, ενώ στο βιογραφικό του συλληφθέντος που δίνεται στον Τύπο από την Ασφάλεια σημειώνεται ότι «κατά τη διάρκεια του ελληνο- ιταλικού πολέμου ο Πλουμπίδης έλαβεν την αντίθετον προς τον Ζαχαριάδην θέσιν... Ο Ζαχαριάδης κατά το 7ον συνέδριον του ΚΚΕ, το 1945, του έκαμε δριμυτάτην κριτικήν, παρά ταύτα όμως (ο Πλουμπίδης) εξελέγη εκ νέου μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ» («ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ» 26/11/1952).
Λίγο πριν οδηγηθεί σε δίκη ο Πλουμπίδης, τα δημοσιεύματα, το ένα μετά το άλλο, τον εμφανίζουν ως τον υπ' αριθμόν 2 στο ΚΚΕ, που ανταγωνίζεται τον υπ' αριθμόν 1, Ν. Ζαχαριάδη. «Υπ' αριθ. 2 θεό των εντοπίων κομμουνιστών», τον χαρακτηρίζει η «Αθηναϊκή», (25/7/1953), που πρωτοστατεί σε στημένα δημοσιεύματα εκείνη την περίοδο.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είκοσι μέρες πριν τη δίκη του, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Προοδευτική Αλλαγή» (4/7/1953) ότι οι αρχές είχαν πληροφορίες πως η ηγεσία του ΚΚΕ θα επιχειρούσε να δολοφονήσει τον Ν. Πλουμπίδη. «...το Κομμουνιστικόν κόμμα έχει ζωτικόν συμφέρον να ματαιώση διά δολοφονίας, την εμφάνισιν του Πλουμπίδη εις το ακροατήριον του στρατοδικείου». Στο ίδιο δημοσίευμα, ο Πλουμπίδης φέρεται να έχει κάνει δηλώσεις κατά της ηγεσίας του Κόμματος σε εκπρόσωπο της στρατιωτικής Δικαιοσύνης.
Οι συκοφαντίες ξεσκεπάζονται
Βέβαια, όλα αυτά τα ασφαλίτικα κατασκευάσματα ο Ν. Πλουμπίδης τα είχε καταγγείλει ως τέτοια, δημόσια, με την πρώτη ευκαιρία που του δόθηκε, κάτι που σκοπίμως το ξεχνούν όσοι σήμερα προχωρούν στην αναπαραγωγή τους. Συγκεκριμένα, την πρώτη μέρα της δίκης του, με ιδιόχειρη επιστολή προς τον Τύπο, απάντησε στο προαναφερόμενο δημοσίευμα της εφημερίδας «Προοδευτική Αλλαγή» (4/7/53), λέγοντας:
«Το δημοσίευμα δεν είναι έργον συντάκτου, αλλά επιτελικά οργανωμένο σχέδιο των σκοτεινών κύκλων που ενδιαφέρονται να πλήξουν το λαό και να παρουσιάσουν εμένα σαν προδότη, τη δε ηγεσία του κόμματός μου σαν δολοφόνους και ν' αποδώσουν σ' αυτή ό,τι τυχόν μέλλει να μου συμβή. Δε με επεσκέφθη κανένας αξιωματικός της στρατιωτικής δικαιοσύνης, παρά μόνο ο εισηγητής του στρατοδικείου, στις 29/12/52, όταν έλαβε την απολογία μου. Το δημοσίευμα έχει σκοπό να μειώση το κόμμα που έχει βαθιές ρίζες στο λαό. Δεν έκανα σε κανένα τις συκοφαντικές δηλώσεις που βάζουν στο στόμα μου. Εις απάντησιν δηλώνω τα ακόλουθα: 1) Το ΚΚΕ είναι τόσο ισχυρό, ώστε δεν μπορεί να το διασπάσει κανείς. 2) Δε φοβάται τις αποκαλύψεις κανενός είδους προδότη, γιατί οι σκοποί και οι επιδιώξεις του είναι καθαρές σαν κρύσταλλο. 3) Δε με χωρίζει καμιά διαφορά με την ηγεσία του κόμματός μου. Η ανακοίνωσι του κόμματος περί αποκηρύξεώς μου είχε σκοπό να προφυλάξη το κόμμα από έναν υποτιθέμενο εχθρό και οφείλεται σε σφαλερές ενδείξεις και υποβολιμαίες πληροφορίες. Πάντως, πιστεύω ότι το κόμμα θα επανεξετάση εν καιρώ το ζήτημα. Η απόφασι του κόμματος, οποιαδήποτε κι αν είναι, θα είναι για μένα σεβαστή. 5) Δεν είμαι προδότης, αλλά ήμουν, είμαι και θα είμαι πιστός στο κόμμα» («ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ» 25/7/1954).
Σ' όλη τη διάρκεια της δίκης, ο Ν. Πλουμπίδης δίνει τη μάχη της υπεράσπισης του Κόμματος και του εαυτού του σαν κομμουνιστή - λαϊκού αγωνιστή.
Απαντώντας στις ασφαλίτικες συκοφαντίες ότι συνελήφθη γιατί τον πρόδωσε το ΚΚΕ, θα τονίσει:
«Γνωρίζω ποιος με πρόδωσε, αλλά δε χρειάζεται να το αποκαλύψω. Πάντως, δεν είναι το Κόμμα. Γιατί το Κόμμα δεν προδίδει ποτέ, ακόμη κι αυτούς τους προδότες του. Τους αφήνει στη λάσπη της ιστορίας περιφρονημένους».
Τέλος, στέλνει στο καθεστώς το σαφέστατο μήνυμα, να μην περιμένει τίποτα απ' αυτόν.
«Εγώ, είπε, θα υποστηρίξω εκείνο που πιστεύω, ανεξαρτήτως της ποινής που θα μου επιβληθή» («ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ», 26/7/53).
Αυτός ήταν ο Ν. Πλουμπίδης. Πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα, επαναστάτης, κομμουνιστής, ανυποχώρητος λαϊκός αγωνιστής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου