Ο αγώνας του ΔΣΕ και οι πόλεις - Πώς εκτιμούσε η καθοδήγηση του ΚΚΕ την κατάσταση

Πώς εκτιμούσε η καθοδήγηση του ΚΚΕ την κατάσταση

Ένα από τα κεντρικά και βασικά προβλήματα, που παρουσίασε ο ένοπλος αγώνας του ΔΣΕ, σ' όλη τη διάρκειά του, ήταν η ενίσχυσή του από τα αστικά κέντρα της χώρας και ιδιαίτερα από τις μεγάλες πόλεις. Κι αυτό αφορούσε, όχι μόνο την ανάπτυξη των μαζικών - λαϊκών αγώνων, αλλά και την αύξηση των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού, με τη στρατολογία νέων μαχητών.

Οι πόλεις την περίοδο 1946 - 1949 δεν έπαιξαν το ρόλο που είχαν διαδραματίσει στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης, γεγονός που οφείλεται κυρίως σε αντικειμενικούς λόγους και ιδιαίτερα στη μεγάλη έκταση της μοναρχοφασιστικής τρομοκρατίας, στα πογκρόμ κατά των λαϊκών αγωνιστών, των κομμουνιστών, αριστερών, δημοκρατικών και προοδευτικών πολιτών των αστικών κέντρων, στις συλλήψεις, στις φυλακίσεις - κατά χιλιάδες - και στις εκτοπίσεις. Η ντόπια αντίδραση και οι ξένοι προστάτες και καθοδηγητές της, με τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του '47, τις μετέπειτα πολεμικές τους ενέργειες και το όργιο της τρομοκρατίας, κατάφεραν όχι μόνο να στενέψουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό την έξοδο αγωνιστών από τις πόλεις προς το βουνό αλλά και να αδειάσουν την ύπαιθρο από τον πληθυσμό της, στερώντας κι από 'κει τις δυνατότητες που είχε ο ΔΣΕ για στρατολόγηση δυνάμεων. Αυτό ανάγκαζε το Δημοκρατικό στρατό να κάνει γρήγορες και μεγάλες διεισδύσεις στα πεδινά, να πλησιάζει στα αστικά κέντρα, ούτως ώστε να βρει δυνάμεις που θα τον ενίσχυαν.

Πρέπει ακόμη να σημειωθεί ότι οι πόλεις, τουλάχιστον από τα μέσα του 1947, έπαψαν να έχουν το δυναμισμό που είχαν την περίοδο 1945 - 1946 και έως τους πρώτους μήνες του 1947, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η δραστηριότητά τους ήταν μηδενική. Απλά, ήταν κάτω από τις απαιτήσεις, που έθεταν οι ανάγκες του ΔΣΕ και της σκληρής αναμέτρησης.

Το μεγάλο πρόβλημα της ενίσχυσης του αγώνα του ΔΣΕ από τις πόλεις, καθώς και η κάμψη των λαϊκών αγώνων σ' αυτές, απασχόλησε την καθοδήγηση του ΚΚΕ, η οποία υπερέβαλε στις εκτιμήσεις της, εμφανίζοντας το όλο ζήτημα ως αποτέλεσμα των αδυναμιών και των ταλαντεύσεων του υποκειμενικού παράγοντα. Δηλαδή, των κομματικών δυνάμεων, που δρούσαν στα αστικά κέντρα. Ίσως αυτή η υπερβολή και η μονομέρεια να εξηγείται με τις συνθήκες της εποχής, που επέβαλαν την απαίτηση να κατατίθεται στον αγώνα το μέγιστο των δυνάμεων που διέθεταν οι κομματικές δυνάμεις και οι λαϊκοί αγωνιστές. Εντούτοις, η μονομέρεια και η υπερβολή υπάρχουν στα κομματικά ντοκουμέντα, που ασχολούνται με τη δουλειά στις πόλεις και οφείλουμε να τις καταγράψουμε.