Γεννήθηκε το 1917 στην Καλαμάτα. Υπηρέτησε ως υπαξιωματικός του στρατού. Το 1936 οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και στο ΚΚΕ. Με την κήρυξη του ελληνοιταλικού πολέμου κλήθηκε στα όπλα και πολέμησε στην πρώτη γραμμή. Τιμήθηκε με Αριστείο Ανδρείας.
Στην Κατοχή πολέμησε στις γραμμές του ΕΛΑΣ, στο 9ο Σύνταγμα ( καπετάνιος του 2/9 τάγματος). Πολέμησε σε πολλές τις μάχες εναντίον των κατακτητών κατά τη διάρκεια της κατοχής καθώς και στο Μεγάλο Δεκέμβρη. Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας ορίστηκε γραμματέας της Αχτίδας Αλαγονίας (Μεσσηνία). Λόγω των διώξεων και του κινδύνου σύλληψης, το Μάρτη του 1946, έφυγε στην Αθήνα. Με κομματική εντολή επανήλθε στην Πελοπόννησο το Φλεβάρη του 1947 και ανέλαβε Πολιτικός Επίτροπος του αρχηγείου Ταϋγέτου με διοικητή το Γιώργο Κονταλώνη. Το Γενάρη του 1948 ανέλαβε την διοίκηση του 2ου τάγματος του αρχηγείου Ταϋγέτου με τον βαθμό του Ταγματάρχη.
Συμμετείχε σε όλες τις μάχες της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΠ. Μετα τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του 1949 αναγκάστηκε να χωρίσει το τάγμα του σε μικρές ομάδες με σκοπό να διασωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι σύντροφοί του. Έμεινε για πολλούς μήνες στα βουνά της νότιας Πελοποννήσου, αφού ήταν επικηρυγμένος.
Το φθινόπωρο του 1949, αποφάσισε να γυρίσει κρυφά στην Καλαμάτα. Προηγουμένως φρόντισε να παραπλανήσει τις αρχές βάζοντας στην τσέπη ενός νεκρού συντρόφου του ένα δήθεν αποχαιρετιστήριο γράμμα στη μητέρα του. Έγραφε πως είναι τραυματισμένος βαριά. Έγινε πιστευτός και ο αστικός τύπος δημοσίευσε με πανηγυρισμούς την… «εξόντωσή» του. Μπήκε στην πόλη της Καλαμάτας και κρύφτηκε σε αποθήκη, μαζί με τον αντάρτη Δ. Πράτη. Σε όλο αυτό το διάστημα είχε επαφή με τον παράνομο μηχανισμό του Κόμματος, μέσω της συναγωνίστριας και μετέπειτα γυναίκας του Ελένης Κατσαφάδου. Δε σταμάτησε να παρακολουθεί την πολιτική κατάσταση, να διαβάζει βιβλία και να μορφώνεται. Έμαθε και τελειοποίησε τρεις ξένες γλώσσες.
Το 1962 πήρε εντολή να μεταβεί στην Αθήνα. Έμεινε κρυμμένος μέχρι το 1964, οπότε και διέφυγε με κομματική εντολή στην Σοβιετική Ένωση. Εγκαταστάθηκε στην Τασκένδη όπου σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία και εργάστηκε ως μεταφραστής. Το 1977 επέστρεψε στην Ελλάδα με την οικογένειά του.
Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου για τον Δ.Σ. Πελοποννήσου ‘Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ 1946-1949’ (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή). Παρέμεινε ενεργό μέλος του ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής του. Έφυγε πλήρης ημερών το 2012.
